ekvator — <lat.> coğr. Yer kürəsini mərkəzdən müstəvi ilə kəsən xətt. Ekvator Yer kürəsini yarımkürəyə: şimal və cənub yarımkürələrinə bölür … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dilimlənmək — məch. Dilim şəklində doğranmaq, dilim dilim kəsilmək. Yarımkürəyə oxşayan qarpız parçasının biri dilimlənərək yeyilmişdi. M. İ … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
disk — <yun.> 1. Yastı, dairəvi lövhə. // idm. Uzağa atmaq üçün həmin şəkildə olan idman aləti. Disk tullama yarışı. // Maşının və s. qurğunun yastı, dairə, halqa şəklində olan hissəsi. Telefonun diski. – Qazıma turbininin diskləri poladdan, ya… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
günbəd — is. <fars.> Yarımkürə şəklində bina damı; qübbə. Hamamın günbəzi. – Şeşpər günbəzə elə dəydi ki, günbəzdən od töküldü. «Koroğlu». Bu vaxt kişilərin içindən bir şəxs ayrılıb əlində böyük bir daş, günbəzə tərəf gəldi və daşı günbəzə vurub… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
günbəz — is. <fars.> Yarımkürə şəklində bina damı; qübbə. Hamamın günbəzi. – Şeşpər günbəzə elə dəydi ki, günbəzdən od töküldü. «Koroğlu». Bu vaxt kişilərin içindən bir şəxs ayrılıb əlində böyük bir daş, günbəzə tərəf gəldi və daşı günbəzə vurub… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
passat — is. <alm.> Şimal və cənub yarımkürələrində tropiklər və ekvator arasındakı sahələrdə əsən daimi şimal şərq küləyi. Passatlar avropalılara hələ Kolumbun birinci ekspedisiyasından məlum idi … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
persey — is. <lat.> Göyün şimal yarımkürəsindəki bürcün adı … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
pərgar — 1. is. <fars.> Dairə çəkmək və çertyojlarda xəttin uzunluğunu ölçmək üçün iki qollu alət; sirkul. Pərgarla dairə çəkmək. 2. sif. <fars.> Bacarıqlı, bacaran, usta. <Hacı Murad:> De görüm, yeməkdə pərgarsan, ya yox! S. S. A..… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qübbə — is. <ər.> 1. Yarımkürə şəklində dam; günbəz. Eyvanın tavanı üç böyük qübbədən ibarət idi ki, bunların hər birisi beş sütun üzərində qurulmuşdu. M. S. O.. 2. Qübbəyə oxşar hər hansı bir şey. Səba xanım kamançanı götürüb başındakı sədəf… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qübbəli — sif. Damı, səqfi yarımkürə (qübbə) şəklində olan; qübbəsi olan. Qübbəli bina. – . . Turşsu çeşməsinin başında qırmızı qübbəli ağ çadır dayanmışdı. S. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti